RAZBLİUTO

En dipten gün yüzüne, özlemim bol gökyüzüne.

Dön sözünden gerekirse, umudumu yazdım gecelere.

Güneş mi doğuyor erkenden, ben miyim uykuları terk eden.

Geldim yorgun ruhum ve sevgimle, armağan olsun sensizliğe.

Seni yazıyorum bilmiyorsun, izlesen de görmüyorum.

Derya deniz dalgalar bu kaptan yorgun, son seferdeyim istikamet limanım yurdun.

Halim yok içim solgun, gülmeyeli uzun zaman oldu.

Yoruldum uyudum, uyandım son buldum.

Doldu vaktim kor oldu zaman, küllendi hatıralar rüzgarla savruldu.

Kelimeler kalemden kağıda yol buldu, bahaneler yok muydu yoksa sadece yol muydu?

Son muydu o gün güldüğünü görüşüm, belki de yaşarken ölüşüm.

Yanlış yanlısı oluşum, yalnızlıkla dostluğum.

En dik yokuşum, nefesimin sonu.

Son dokunuşun, tüm maksudum.

Seninle varken, sensiz yokmuşum.

Yusuf KARAPUNAR